کژتابی تماشای خویش است از چشم بیگانه.
از آن جا که دوربین بی صدا نگاهت میکند،
میفهمی تا رها نکنی، رها نمیشوی،
گاهی برای یافتن خود، باید آن چه را دوست میداریم رها کنیم.
آزادی، شاید نه در داشتن، که در رها کردن است.
و در سکوتِ یک تُنگِ خالی، صدای زندگی بهتر شنیده میشود.